سخن بزرگان درباره مدرسه و دانشگاه

افلاطون

اگر هنرمندان را بنگرید می بینید که از آنان کسانی بلندآوازه تر شده اند که شاگردی مکتب عشق را کرده اند و آن کس که دستش به دامان عشق رسید در تاریکی و گمنامی فرو نمی غلتد.

آنتونی رابینز

بدبختانه، بیشتر مردم، تربیت را تنها در رفتن به مدرسه می دانند و همین که فارغ التحصیل [ =دانش آموخته ] شدند، دست از پژوهش و آموختن می کشند.

ویکتور هوگو

هر آموزشگاهی را که باز کنید، در زندانی را بسته اید.

وین دایر

سروده، زبان دل است، نه گونه‌ای سرگرمی و یا چیزی که می‌بایست در مدرسه آموخته شود.

آنتون چخوف

دانشگاه، تمام استعدادهای افراد از جمله بی استعدادی آنها را آشکار می کند.

 

مارک توین

هرگز اجازه نمی دهم مدرسه رفتن جلوی پیشرفتم را بگیرد.

آرتور شوپنهاور

بسیار روشن است که همه ی نویسندگان مایلند این گونه به نظر بیایند که حرفی برای گفتن دارند، در حالی که هیچ چیز در چنته ندارند. این روش را فیلسوفان موذی و دغل دانشگاهی رواج داده اند و هم اکنون در همه جا به چشم می خورد.

بنجامین فرانکلین

تجربه مدرسه ای است که دانش آموزان خود را با بهایی گران بار می آورد

فریدریش نیچه

در مدارس، اندک نشانی از آموزش اندیشه کردن نمی توان یافت؛ حتی در دانشگاه ها؛ حتی در میان شناخته ترین فیلسوفان؛ آری می بینم که منطق به عنوان یک نظریه، کار و تکنیک دارد به سستی می گراید.

آرتور شوپنهاور

وقتی که وصف این اعجوبه های دانش و فضیلت دانشگاهی پرهیبت را می شنوم گاهی به خود می گویم: آه، برای اینکه بتوانند زیاد بخوانند ناچار بوده اند چقدر کم فکر کنند!